Gjesti i kudondodhur për inkurajimin e fatit të mirë mund të ketë lidhje me peshqit.
Kryqëzimi i gishtave për të arritur fatin e mirë, ose në një moment shpresëdhënës që gjërat të shkojnë mirë për dikë tjetër, është një gjest i njohur gjerësisht. Kryqi i gishtave ka një histori të gjatë –
Ekzistojnë dy teori kryesore në lidhje me origjinën e kryqëzimit të gishtave për fat. E para vjen nga një besim pagan parakristian në simbolikën e fuqishme të një kryqi. Kryqëzimi mendohej se shënonte një përqendrim të shpirtrave të mirë dhe shërbente për të “ankoruar” një dëshirë derisa të realizohej. Praktika e urimit për një kryq në kulturat e hershme evropiane evoluoi në një traditë në të cilën një person kalonte gishtin tregues mbi gishtin tjetër treguesn për të shprehur shpresën se një dëshirë do të realizohej. Përfundimisht, dëshira-bërësit e kuptuan se mund ta bënin vetëm me një dorë dhe të jepnin përfitimin e krijimit të një kryqi për të mbështetur dëshirat e tyre pa pjesëmarrjen e një personi tjetër. Përfundimisht, ky gjest u shndërrua në praktikën me një dorë që ne ende përdorim sot.
Shpjegimi alternativ rrjedh gjithashtu nga ditët e hershme të krishterimit, kur praktikuesit u persekutuan shpesh për besimet e tyre. Për të njohur të krishterët e tjerë, njerëzit zhvilluan një sërë gjestesh me dorë, njëra prej të cilave përfshinte formimin e ichthys, ose simbolin e peshkut, duke prekur gishtat e mëdhenj dhe duke kryqëzuar gishtat tregues. Simboli përfaqëson një akrostik në të cilin shkronjat greke i, ch, th, y dhe s janë gjithashtu shkronjat e para në frazën Iēsous Christos, Theou Yios, Sōtēr, që në anglisht do të thotë “Jezu Krishti, Biri i Perëndisë, Shpëtimtari. ” Kjo teori nuk shpjegon plotësisht se si fati fillimisht u lidh me gjestin, por sugjeron që kryqëzimi i gishtave jepte një bekim ose shpresë për një dëshirë ose lutje. Luna.C.Hej.al