Ndërsa duart ngrihen lart në një ambient publik, gjithmonë ka më shumë burra sesa gra të gatshëm për të bërë një pyetje dhe shpesh ato duart e para i përkasin të gjithë burrave.
Sigurisht, është e mundur që gratë të kenë më pak pyetje që duan të bëjnë, gjë që është mjaft e drejtë.
Pjesa më e madhe e hulumtimit mbi këtë temë është bërë duke vëzhguar audiencën në konferenca akademike në vend të ngjarjeve të hapura për publikun e gjerë. Dëshmitë sugjerojnë se ky fenomen është normë.
Për shembull, një studim nga Shoshana Jarvis nga Universiteti i Kalifornisë, Berkeley, i botuar në vitin 2022, vuri re se kush bënte pyetje në një konferencë që përfshinte të gjithë, nga biologët tek astrofizianët dhe ekonomistët. Kjo ishte një nga ato konferenca ku nëse doni të bëni një pyetje, duhet të lini vendin dhe të qëndroni në një radhë para mikrofonit, ndërsa të gjithë të tjerët ju shikojnë. Nga delegatët, 63% ishin meshkuj, kështu që mund të prisni që 63% e pyetjeve të vijnë nga meshkujt, por në fakt meshkujt kanë bërë 78% të pyetjeve.
E njëjta gjë ndodhi kur 250 seminare akademike të departamenteve në 10 vende u vëzhguan në një studim të udhëhequr nga Alecia Carter, e cila tani është në University College London. Ajo zbuloi se gratë kishin dy herë e gjysmë më pak gjasa se burrat për të bërë një pyetje, pavarësisht nga fakti se raportet e pranishme midis burrave dhe grave ishin mesatarisht të barabarta.
Është e vërtetë që në këto studime vëzhguesit shikonin vetëm pyetjet aktuale të bëra, jo kush i kishte ngritur duart me shpresën për të bërë pyetjen, kështu që ekziston edhe mundësia që moderatoret zgjodhën t’i merrnin pyetjet nga burrat.
Pra, çfarë i pengon gratë?
Duket se kjo nuk ka ndodhur se gratë nuk kishin një pyetjeje për të bërë. Alecia Carter analizoi përgjigjet e anketës nga 600 akademikë nga 20 vende. Ishte interesante të shihje se si burrat ashtu edhe gratë thanë se ndonjëherë nuk bënin vullnetarisht një pyetje, edhe pse kishin një të tillë në mendje.
Por gratë kishin më shumë gjasa të thoshin se arsyeja që u ndalën ishte se nuk mund të ngrinin nervat për të bërë një pyetje, ishin të shqetësuara se e kishin keqkuptuar kontekstin, se folësi ishte shumë i shquar ose frikësues, ose se mendonin se nuk ishin mjaft të zgjuara për të bërë një pyetje të mirë.
Askush nuk dëshiron të jetë personi që bën një pyetje, vetëm që t’u thuhet para treqind njerëzve se e kanë humbur llogjikën. Por ky studim do të sugjeronte se kjo mundësi ka më shumë gjasa të pengojë gratë.
Dy herë më shumë burra se gra thanë se ishin të motivuar të bënin një pyetje sepse mendonin se kishin vërejtur një gabim.
Gratë prireshin të thoshin se ndiheshin shumë të shqetësuara për të bërë një pyetje, ndërsa burrat thanë se nëse nuk bënin një pyetje ata po frenoheshin në mënyrë që t’u jepnin hapësirë të tjerëve, duke sugjeruar që disa burra po marrin hapa aktivë për të mos dominuar pyetjet dhe përgjigjet.
Hulumtimet kanë parë gjithashtu natyrën e pyetjeve që bëjnë burrat dhe gratë. Nganjëherë pretendohet se meshkujt kanë më shumë gjasa të bëjnë pyetje më të gjata ose të përpiqen të bëjnë më shumë se një pyetje në të njëjtën kohë (ata kanë tre pyetje për të bërë).
Por burrat nuk janë të vetmit shkelës. Kur Gillian Sandstrom nga Universiteti i Sussex-it analizoi më shumë se 900 pyetje të bëra në 160 konferenca të drejtpërdrejta, në një punim në pritje të publikimit, ajo nuk gjeti asnjë ndryshim në bazë të gjinisë.
Kur u krahasuan karakteristikat e tjera të pyetjeve, i vetmi ndryshim midis burrave dhe grave ishte se gratë kishin më shumë gjasa të përshëndesnin folësin. Pra, i vetmi ndryshim i vërtetë ka të bëjë me atë se kush është vullnetar për të bërë një pyetje.
Në një studim të kryer në Francë, studiuesi Junhanlu Zhang në Insitut Pasteur zbuloi se njerëzit kishin më shumë gjasa të mbanin mend emrat e pyetësve serialë. Sigurisht, kjo nuk do të thotë që emrat e tyre mbaheshin mend domosdoshmërisht pozitivisht. Ndoshta ata u kujtuan se ishin ata që bezdisnin vazhdimisht që bënin pyetje!
Problemi tjetër me më pak gra që bëjnë pyetje në përgjithësi është se gratë në fillim të karrierës së tyre akademike kanë më pak modele të dukshme të grave të tjera duke u treguar atyre se nuk duhet të keni frikë të bëni pyetje.
Pra, çfarë mund të bëhet për t’u mundësuar më shumë grave të bëjnë pyetje nëse dëshirojnë?
Në pamje të parë, pandemia mund të duket se na ka treguar një rrugë. Kur ngjarjet u detyruan të shkonin në internet, kishte një mundësi të re për të bërë pyetje pa pasur nevojë të thoshim një fjalë me zë të. Nuk ka pritje të pakëndshme me dorën lart, me gjysmë shpresë dhe gjysmë frikë duke u zgjedhur, pa shqetësime nëse mikrofoni po funksionon ose nëse do të pengoheni në pyetjen tuaj ndërsa të gjithë po shikojnë. Dhe gjithnjë e më shumë ngjarje personale po përdorin aplikacione ku ju dërgoni pyetjen tuaj duke përdorur telefonin tuaj.
Nëse një burrë bën pyetjen e parë, atëherë më pak gra vijnë me pyetje më pas
Studmi i disa konferencave tregoi se burrat bënin 115 pyetje, ndërsa gratë bënin 57. Vjetërsia gjithashtu bëri një ndryshim, me burrat mbi moshën 35 vjeç që bënin më shumë se nëntë herë më shumë pyetje se gratë më të reja dhe pakicat gjinore. Gjinia e moderatorit që organizonte konferencën nuk kishte asnjë ndikim.
U zbulua se nëse një burrë bën pyetjen e parë, atëherë më pak gra vijnë me pyetje më pas. Është pothuajse sikur standarti të jetë vendosur për pjesën tjetër të seancës. Pra, ndoshta përgjigjja është të zgjidhni një grua për të bërë pyetjen e parë dhe në mënyrë ideale dikë që nuk është shumë e vjetër. Sigurisht, kjo funksionon vetëm nëse ka një grua më të vogël me dorën lart. Kur asnjë grua nuk ka dashur të bëjë një pyetje.
Gjithashtu rezulton se gratë bëjnë më shumë pyetje në seanca më të gjata, kështu që ndoshta ka një argument për t’u dhënë më shumë kohë pyetjeve të audiencës.
Aktualisht, ne duhet të mbështetemi në hulumtimet e kryera në situata akademike, por do të ishte interesante të dinim nëse e njëjta gjë ndodh edhe në takimet publike. Avantazhi i këtyre strategjive të fundit është se ato nuk ndihmojnë vetëm gratë, por këdo që mund të ndihet i margjinalizuar dhe më pak gjasa të flasë. Hej.al