Midis adhuruesve të artit në qendër të New York-ut, 57 Great Jones Street është cilsësuar si një vend i shenjtë. Dhe tani, me fasadën pothuajse tërësisht të mbuluar me grafite, duket sikur çdo artist rruge brenda një rrezeje prej 30 miljesh ka bërë homazhe. “Ndoshta mund të bëjmë diçka me gjithë artin,” thotë Jolie. Është një mëngjes me shi, ditë e diel në mes të korrikut dhe ajo sapo ka zbritur nga avioni nga Italia. Gjashtë muaj më parë, ajo dhe vajza e saj e madhe, Zahara, 18 vjeçe, studente në Kolegjin Spelman në Atlanta, u njohën me këtë vend teksa po vizitonin qendrën e qytetit. Në momentin që kaluan nga dera, e kuptuan se kërkimi kishte mbaruar.
“Mund të jem shumë impulsive, por Zahara është kaq e bazuar, vendimtare dhe e zhytur në mendime. Kur ajo ra dakord, ndjeva se të dyja ishim të vendosura.“
Angelina Jolie
Në nëntor, Jolie do të hapte dyert për Atelier Jolie, një përpjekje disi e përcaktuar gjerësisht për të sjellë vlerat e saj me mendje globale dhe të ndërgjegjshme shoqërore në botën e modës. Ajo e përfytyron atë si një hapësirë bashkëpunimi, një lloj punishteje qendre kulturore-takime-dizenjimi që kombinon shërbimet e rrobaqepësisë dhe riciklimit me një hapësirë galerie për artizanët vendas dhe një kafene të drejtuar në partneritet me organizatat e refugjatëve.
Lista e saj e bashkëpunëtorëve përfshinme Justin Smith, artistin amerikan Duke Riley dhe krijuesin e dantellave afrikano-jugore Pierre Fouché. Jolie ka ekipin e saj të vogël: presidentja dhe shefi operativ i markës, Helen Aboah dhe Giles Duley, i cili po këshillon projektin mbi ndikimin e korporatës.
Si një grua që ka qenë thellësisht e përfshirë me kauzat humanitare për dekada, ajo ka punuar shumë për të mbajtur fokusin në atë që po bën, jo në atë që ka veshur. Ajo preferon të blejë për vete dhe të punojë me rrobaqepës dhe jo me stilistë të famshëm.
“Ka më shumë libra sesa rroba në dollapin tim. Unë nuk jam dikush që i pëlqen rrobat që të konsumojnë jetën e saj. Dhe nuk më pëlqen ideja e të qenit i ‘ndikuar’.“
Angelina Jolie
/Hej.al