Ndërsa presioni rritet mbi presidentin amerikan Joe Biden, ikonën e futbollit Cristiano Ronaldo dhe kalorësit britanik të tenisit Sir Andy Murray që të tërhiqen ose të largohen nga maja, pse për ta është kaq e vështirë të thuash lamtumirë?

Të martën në mbrëmje ndërsa pashë Cristiano  bëri një goditje dënimi të pasuksesshme gjatë ndeshjes së Kampionatit të Portugalisë në Euro 2024 kundër Sllovenisë pak nga shkëlqimi i tij u largua.

Ne e pamë atë  të zhvillohej në njeriun kryesor te Manchester United dhe u mrekulluam teksa dominonte futbollin botëror në Real Madrid – çfarë lojtari!!

Por të martën në mbrëmje në Deutsche Bank Park të Eintracht Frankfurt, dobësitë e tij njerëzore ishin aty për t’i parë të gjithë. Lajmi se ky Euro do të jetë i fundit i tij do të jetë një lehtësim për tifozët e tij mbarëbotëror.

Mendja është ok, por mishi është i dobët

Në politikë po nis një disukutim i ngjashëm për presidentin amerikan Joe Biden.

81-vjeçari i është dashur të përballet me pyetjet për moshën dhe aftësitë e tij edhe para se të hynte në Zyrën Ovale. Ju kujtohet Donald Trump, i cili është 78 vjeç, duke e quajtur me tallje ‘Sleepy Joe’ gjatë fushatës zgjedhore presidenciale 2020?

Gjatë viteve në vijim, dhe veçanërisht gjatë muajve të fundit, aftësia e tij për të ekzekutuar me kompetencë Zyrën e Presidentit të Shteteve të Bashkuara është vënë në pikëpyetje.

Debati i fundit televiziv me Donald Trump ishte mundësia e tij për t’u vërtetuar dyshuesve gabim dhe mbylli debatet rreth aftësisë së tij për të udhëhequr, por ai vetëm konfirmoi frikën e shumë njerëzve.

Megjithatë, Joe është zotuar të luftojë.

Luftëtar i guximshëm

Turneu i tenisit në Wimbledon është duke u zhvilluar dhe një garë për  Andy Murray.

Ai tashmë është tërhequr nga ndeshjet teke, por do të konkurrojë në dyshe me vëllain e tij Jamie, dhe me superyllin e ri britanik Emma Raducanu në dyshe mikse në një tjetër përpjekje për të kënaqur legjionin e tij të mbështetësve. Premton të jetë lamtumira për SW19, përpara se të shkojë në terrenin tjetër të tij Olimpiadën, e Parisit që ka shumë të ngjarë të jetë turneu i tij i fundit. Tani, sa shpesh do të thuhet kjo prej tij? Kur do të jetë gara e fundit me të vërtetë për të?

Por pse këta burra nuk e marrin vendimin dhe nuk largohen, ose të paktën të tërhiqen me reputacionin dhe trashëgiminë e tyre të paprekur? Është një çështje mashkullore? A ka diçka në psikikën mashkullore që i pengon ata të largohen nga pushteti dhe ngacmimi?

Nga ana tjetër gratë po e bëjnë

Në vitin 2017, 37-vjeçarja Jacinda Ardern tronditi botën kur u bë kryeministrja e Zelandës së Re, gruaja më e re e planetit në krye të shtetit. Pesë vjet e gjysmë më vonë ajo tronditi përsëri botën kur dha dorëheqjen.

Pasi udhëhoqi reagimin e vendit të saj ndaj pandemisë COVID dhe ndihmoi kombin të shërohej pas një sulmi terrorist të krahut të djathtë të vitit 2019, ajo u zhduk në mënyrë metaforike në perëndim të diellit.

Ish-kryeministrja finlandeze Sanna Marin mbajti detyrën kryesore të vendit të saj për katër vjet, nga 2019 deri në 2023. Kur humbi zgjedhjet e 2023, ajo i tha lamtumirën politikës partiake.

Trajneri i Manchester Cityt, Pep Guardiola dhe ish-trajneri i Liverpool-it, Jurgen Klopp, të dy kanë bërë pushime nga punët e tyre me presion të lartë por janë ende në krye të piramidës së futbollit evropian.

Klopp po shijon jetën në vilën e tij spanjolle, ndërsa Guardiola pritet të tërhiqet nga drejtimi i Manchester Cityt në fund të sezonit të ardhshëm – për ta balanca punë-jetë është më e rëndësishme sesa vlerësimi, të paktën tani për tani.

Shpirt luftarak

Pra, çfarë kanë të përbashkët Biden, Ronaldo, Murray dhe të tjerët që i pengon ata të lexojnë momentin dhe të tërhiqen?

Përgjigja mund të jetë duke na parë drejt në fytyrë – shpirti i vetëm luftarak që i çoi ata në krye në radhë të parë.

Biden e ka punuar gjithë jetën e tij politike në kufijtë e pushtetit përfundimtar. Ai gjithmonë e ka dashur punën e lartë dhe tani është e tija, ai nuk do të largohet derisa të jetë i mirë dhe gati, ose derisa të largohet me forcë.

Mund të vijnë thirrje që ai të shkojë – madje edhe disa nga partia e tij, por nëse ai do të ishte lloji i personit që do të shtrëngohej nën presion, ai nuk do të kishte arritur kurrë në Shtëpinë e Bardhë.

Ronaldo stërvitet më gjatë se shumica. Dieta e tij është perfekte, përgatitja e tij është perfekte, ekzekutimi i tij është, mirë, në vitet e tij të mëvonshme në nivel ndërkombëtar ka qenë më shumë gabim se sa mirë sidoqoftë. Por askush nuk mund të mohojë se ai ka bërë punën e vështirë për të arritur në majë dhe përpjekjet që bën për të qëndruar atje.  

Murray luan tenis të lartë me një kofshë metalike. Kjo ju tregon gjithçka që duhet të dini për përbërjen e tij psikologjike.

Këtyre tre luftëtarëve ende nuk u është dhënë goditja e fundit, kështu që ka ende shpresë për ta. Biden mund të largohet nga Trump ose mund të ruajë pushtetin, skuadra e Portugalisë së Ronaldos mund të mposhtë Francën në çerekfinalen e Euros të premten më 5 Korrik dhe të marshojë në katërshen e fundit, ndërsa Murray mund të fitojë Wimbledon së bashku me vëllain e tij dhe Raducanu.

Dhe ndoshta kjo është çështja. Nëse nuk jeni në garë, nuk mund ta fitoni atë. Mund të jetë egoiste për ta të vazhdojnë derisa të detyrohen të largohen dhe trashëgimia e tyre të njolloset, por ata e dinë se duhet të presin derisa të mbyllet perdja e fundit.

Lotët e Ronaldos kur humbi një penallti gjatë ndeshjes së Sllovenisë janë një tregues i kripur se sa shumë do të thotë ende fitorja për të.

Suksesi është dehës dhe duket se këta të tre ende nuk janë ngopur. Kush e di, ata mund të kenë një fitore më shumë për të provuar që dyshuesit e respektueshëm e kanë gabim. Hej.al L.C.